ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ, ಅವರ ಊರಲ್ಲಿ function ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ. ಹೇಗಿತ್ತು ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. "ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಮಗ, ನಾವೆಲ್ಲ ತುಂಬಾನೇ enjoy ಮಾಡಿದ್ವಿ" ಎಂದ. ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಹರಟೆ ಮುಂದುವರೆದಿತ್ತು ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯೆ ಅವನು ಈ ಹಳ್ಳಿಗರನ್ನು ಕುರಿತು ಹೇಳಿದ; "ತುಂಬಾ ಅತೀ ಮಾತಾಡುತ್ತಾರೆ ಮಗ, ಅತೀಯಾದ ಪ್ರೀತಿ ತೋರ್ಸುವಂತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾರೆ, ನಾಲ್ಕು ಜನ ಸೇರಿದಾಗ ಹೇಗೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುವುದೇ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅದೇ ನಗರದ ಜನಗಳಿಗೂ, ಹಳ್ಳಿಯ ಜನಗಳಿಗೂ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸ. ಅವರ ಜೊತೆ ಹೊರಗಡೆ ಹೋದರೆ ನಮಗೇನೋ ಒಂದು ತರಹ ಮುಜುಗರವಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು. ಅವನಿಗನ್ನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಹೇಳಿದ. ನಂತರ ಅವನ ಹತ್ತಿರ ನಾನಿದರ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಲು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ಈ ವಿಚಾರವಾಗಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬಂದ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳಲು ಇಚ್ಚಿಸುತ್ತೇನೆ.
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೇಳುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದೇ ಆದರೆ; ನಾವು ನಗರದ ಜನಗಳು ಯೋಗ್ಯರ ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ..!! ನಾವುಗಳು ಹೇಳುವ Common Sense (ಜನಗಳೊಂದಿಗೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ರೀತಿ) ಇಲ್ಲದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ನಾಲ್ಕು ಜನಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿ, ಅವರವರ ಮನೆಗಳಲ್ಲೇ ಒಂದು ರೀತಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನಾಟಕ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅವರದು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ನಡವಳಿಕೆ. ನಮ್ಮ ಹಾಗೆ ಬೂಟಾಟಿಕೆ ಜೀವನ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಯದು.
ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಕರೊಂದಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯರಂತೆ ವರ್ತಿಸಿ, ನಾಲ್ಕು ಮಂದಿಯ ಮುಂದೆ ಮಹಾ ಸಭ್ಯರ ಹಾಗೆ ವರ್ತಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತುರಿಗಿದ ಮೇಲೆ ಅವರಿವರ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಭಾವ ಹಳ್ಳಿಯವರಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಅವರ ಜೊತೆ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಲು ಮುಜುಗರವಂತೆ. ನಮ್ಮದು City Culture ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರಲ್ಲ, ದಿನಾಗಲೂ ಪಾನಮತ್ತರಾಗಿ, ಮಹಾವಿದ್ಯಾವಂತರಿನಿಸಿಕೊಂಡರೂ ಲಂಚ ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡುತ್ತ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಇಂತವರು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಗೌರವಸ್ಥರು, ಜನರ ನಡುವೆ ನಟಿಸುವವರನ್ನು ನಾವು ಸಭ್ಯರು ಎಂದು ಕರೆಯಬೇಕು...!!!
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೇಳುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದೇ ಆದರೆ; ನಾವು ನಗರದ ಜನಗಳು ಯೋಗ್ಯರ ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ..!! ನಾವುಗಳು ಹೇಳುವ Common Sense (ಜನಗಳೊಂದಿಗೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ರೀತಿ) ಇಲ್ಲದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ನಾಲ್ಕು ಜನಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿ, ಅವರವರ ಮನೆಗಳಲ್ಲೇ ಒಂದು ರೀತಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನಾಟಕ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅವರದು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ನಡವಳಿಕೆ. ನಮ್ಮ ಹಾಗೆ ಬೂಟಾಟಿಕೆ ಜೀವನ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಯದು.
ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಕರೊಂದಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯರಂತೆ ವರ್ತಿಸಿ, ನಾಲ್ಕು ಮಂದಿಯ ಮುಂದೆ ಮಹಾ ಸಭ್ಯರ ಹಾಗೆ ವರ್ತಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತುರಿಗಿದ ಮೇಲೆ ಅವರಿವರ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಭಾವ ಹಳ್ಳಿಯವರಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಅವರ ಜೊತೆ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಲು ಮುಜುಗರವಂತೆ. ನಮ್ಮದು City Culture ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರಲ್ಲ, ದಿನಾಗಲೂ ಪಾನಮತ್ತರಾಗಿ, ಮಹಾವಿದ್ಯಾವಂತರಿನಿಸಿಕೊಂಡರೂ ಲಂಚ ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡುತ್ತ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಇಂತವರು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಗೌರವಸ್ಥರು, ಜನರ ನಡುವೆ ನಟಿಸುವವರನ್ನು ನಾವು ಸಭ್ಯರು ಎಂದು ಕರೆಯಬೇಕು...!!!
ವಿಧ್ಯೆ, ವಿನಯತೆ ಮತ್ತು ವಿಧೇಯತೆ ತರಬೇಕು ಯಾವುದೋ ದೊಡ್ಡ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ, ಸರ್ಕಾರಿ ಕೆಲಸಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಲಂಚವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಶ್ರೀಮಂತರೆನಿಸಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಗೌರವ; ಇಂತವರನ್ನು ನಾವು ಸಭ್ಯರು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದು ವಿನಯತೆನಾ ? ಇತರರನ್ನು ಅವರ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ವಿಧೇಯತೆನಾ ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅವರು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಬಾರದೇಕೆ ?
ಇಂತಹ ಕೆಲವು ಗುಣಗಳು, ಕೆಲವರಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ, ಅವರು ಬೆಳೆದ ಪರಿಸರದಿಂದ, ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಸಂಸ್ಕಾರದಿಂದ ಬಂದಿರುತ್ತದೆ, ಅದನ್ನು ನಾವು ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ. ಎಷ್ಟೇ ವಿಧ್ಯೆ, ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸಿದರೂ, ಎಂತಹ ದೊಡ್ಡ ನೌಕರಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ತಮ್ಮ ಅಲ್ಪ ಬುದ್ದಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಹೋಲಿಕೆ ಎಂದರೆ 'ನಾಯಿಯನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸುವ ಹಾಗೆ'. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಹಳ್ಳಿಯವರದು ಅತೀಯಾದ ಪ್ರೀತಿಯೆ ಇರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಮಷವಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಅವರ ನಡತೆಯಲ್ಲಿ ನಾಟಕವಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಬೂಟಟಿಕೆಯಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸಿದ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಹೊಳೆದ್ದಿದ್ದು ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ; ಸಮಾಜ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಈ ದಿನದ ಸಮಾಜ ಗೌರವಿಸುವುದು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನೋ ಅಥವಾ ಅವರ ಬಳಿಯಿರುವ ಹಣವನ್ನೋ ?
