ನರಾಭೋಗ ಶಿಲಾಭೋಗ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೀರಾ?

ಭಾರತದಾತ್ಯಂತ ಈಗ ರಾಮನದೇ ಚಿಂತೆ, ಎಲ್ಲರ ಚಿತ್ತ ಅಯೋಧ್ಯೆಯತ್ತ. ನಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಪ್ರಧಾನಿ ಅಂತೂ ಪ್ರಾಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆಗೆ 12 ದಿನಗಳ ಮುನ್ನ ಅನುಷ್ಠಾನ, ಉಪವಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ತಮ್ಮ 73 ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಧರ್ಮದ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ದಿನವೂ ರಾಮಾಯಾಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ದೇವಾಲಯಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾ ವ್ರತದಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಬರುವುದಾದರೆ ಗುಜರಾತಿನಿಂದ 108 ಅಡಿ ಊದಿನಕಡ್ಡಿ, ಅಲಿಘಡದಿಂದ 400 ಕೆ.ಜಿ ಬೀಗ, ಹೈದರಾಬಾದಿನಿಂದ 1265 ಕೆ.ಜಿ ಲಾಡು ಪ್ರಸಾದ, ಪ್ರತಿ ಊರಿನಲ್ಲೂ ರಾಮ-ಹನುಮನ ದೇವಾಲಯಗಳ ಸ್ವಚ್ಛತೆ, ಪ್ರತಿ ದಿನ ಹನುಮಾನ್ ಚಾಲಿಸಾ, ರಾಮಭಜನೆ, ಪಾರಾಯಣ. ಹೀಗೆ ಹಲವು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಜನರ ರಾಮನ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿ ಅಯೋಧ್ಯೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇಡೀ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬದ ವಾತಾವರಣವಿದೆ. ಇದೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ರಾಮಾಯಣದ ಬಾಲಕಾಂಡದ ಅಹಲ್ಯೆಯ ಕತೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅಹಲ್ಯೆ ತನ್ನ ಗಂಡ ಅಗಸ್ತ್ಯರಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತಳಾಗಿ ಕಲ್ಲಾಗಿದ್ದು ರಾಮನ ಪಾದ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಆಕೆಯ ಶಾಪ ವಿಮೋಚನೆಯಾಗಿ ಮೋಕ್ಷ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅದು ಮತ್ತೆ ಪುನರಾವರ್ತನೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಭಾವನೆ. ಹೇಗೆ? ಅಂತೀರಾ; ಹೇಳುತ್ತೇನೆ...

ಭಾರತದ ಅಸ್ಮಿತೆ!

ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ಅಯೋಧ್ಯಲ್ಲಿನ ರಾಮ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆಯಾಗಿ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ, ಎಲ್ಲರಿಂದಲೂ ಆರಾಧಿಸಲ್ಪಡುವಂತಹ ಬಾಲರಾಮನ ಮೂರ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ. ಜನರ ಸಂಭ್ರಮ ಎಷ್ಟಿತ್ತೆಂದರೆ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಬಾಲರಾಮನ ಮೂರ್ತಿಯ ಚಿತ್ರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣದಲ್ಲಿ, ಟಿ.ವಿ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಹರಡಿತು. 500 ವರ್ಷ ಕಾದ ನಾವು ಇನ್ನು ಮೂರು ದಿವಸ ಕಾಯಬಹುದಿತ್ತು ಅನ್ನಿಸಿತು. ಆ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಕೆತ್ತಿದವರು ಕರ್ನಾಟಕದ ಮೈಸೂರಿನ  ಅರುಣ್ ಯೋಗಿರಾಜ್ ಎಂಬುದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಹೆಮ್ಮೆ, ಬಳಸಿರುವ ಕಲ್ಲು ಹೆಗ್ಗಡದೇವನಕೋಟೆಯ ಹಾರೋಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು. ಬಾಲರಾಮನ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಇದೇ ಸೂಕ್ತವಾದ ಕಲ್ಲು ಎಂಬುದನ್ನು ನ್ಯಾಷನಲ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ರಾಕ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್ ಖಚಿತ ಪಡಿಸಿತು. ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆ ಪ್ರಕಾರ ಕಲ್ಲಿನ ಆಯಸ್ಸು ಸುಮಾರು 300 ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳು! ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳು ದಾಖಲಿಸಿರುವ ಜಾತಕದ ಪ್ರಕಾರ ರಾಮನ ಕಾಲ ಇಂದಿಗೆ 7000 ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಿಂದೆ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ ರಾಮ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಓಡಾಡಿದಾಗ, ವನವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಸೀತೆಯನ್ನು ಅರಸುತ್ತಾ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ, ಹನುಮಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ರಾವಣನ ವಿರುದ್ಧ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿ ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಮರಳುವಾಗ, ರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವಾದಾಗ, ಮೊದಲ ಬಾರಿ ರಾಮಮಂದಿರ ನಿರ್ಮಾಣವಾದಾಗ, 500 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೀರ್ ಬಾಕಿ ಮಂದಿರವನ್ನು ಒಡೆದು ಅಲ್ಲೊಂದು ಕಟ್ಟಡ ನಿರ್ಮಿಸಿದಾಗ, 1949 ರಲ್ಲಿ ರಾಮಲಲ್ಲಾನ ಮೂರ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾದಾಗ, ರಾಮಮಂದಿರಕ್ಕಾಗಿ ರಥಯಾತ್ರೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ, ತೊಂಬತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಗೋಲಿಬಾರ್ ಆದಾಗ, 92ರಲ್ಲಿ ವಿವಾದಿತ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ಉರುಳಿಸಿದಾಗ, ಗೋಧ್ರಾ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಕರಸೇವಕರನ್ನು ಜೀವಂತ ಸುಟ್ಟಾಗ, ಅಲ್ಲಹಾಬಾದ್ ಹೈಕೋರ್ಟು ತೀರ್ಪಿತ್ತಾಗ, ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟು ಆಯೋಧ್ಯೆಯ ಭೂಮಿ ರಾಮಲಲ್ಲಾನಿಗೆ ಸೇರಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿ ಮಂದಿರದ ಶಿಲಾನ್ಯಾಸದವರೆಗೂ  ರಾಮನ ಹಾಗೂ ಮಂದಿರದ ಕುರಿತ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಘಟನೆಗೂ ಈ ಕಲ್ಲು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ರಾಮ, ದಶರಥ, ದಿಲೀಪ, ಸಗರ ಅಲ್ಲ ಸೂರ್ಯವಂಶದ ಪ್ರಾರಂಭಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಈ ಕಲ್ಲಿತ್ತು. ಈ ಕಲ್ಲು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿತ್ತೋ ಇಲ್ಲವೋ ಆದರೆ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪೂಜಾ ಯೋಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಮೂರ್ತಿಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಅಭಿಷೇಕ, ಪೂಜೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಬಂದ ಭಕ್ತರು ಮೂರ್ತಿಗೆ ಕೈಮುಗಿದು ತಮ್ಮ ಭಕ್ತಿ, ಗೌರವಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕಲ್ಲಾಗಿದ್ದ ಅಹಲ್ಯೆ ರಾಮನ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಮೋಕ್ಷ ಪಡೆದಳು. ಅದರಂತೆ ಯಾರಿಗೂ ಬೇಡವಾದ ಕಲ್ಲು ರಾಮನದೇ ಕಾರಣದಿಂದ ಔನ್ನತ್ಯ ಪಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಕಲ್ಲಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದ ಅಹಲ್ಯೆಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ರಾಮ ಬಿಡುಗಡೆ ಕೊಡಿಸಿದ ಎಂದನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ರಾಮಾಯಣ ಇಂದಿಗೂ ಪ್ರಸ್ತುತ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇದೂ ಒಂದು ನಿದರ್ಶನ!

ಇದೇ ರೀತಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ನಿದರ್ಶನ ನಟರತ್ನಾಕರ ಮಾ.ಹಿರಣ್ಣಯ್ಯನವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಅದು ಲಂಚಾವತಾರ ನಾಟಕದ ಉಛ್ರಾಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾಲ. ಹಿರಣ್ಣಯ್ಯನವರ ನಾಟಕ ಸಂಸ್ಥೆ ಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಚನ್ನರಾಯಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕ್ಯಾಂಪ್ ಮಾಡಿತು. ಆದರೆ ಹದಿನೈದು ದಿನಗಳಾದರೂ ಪ್ರದರ್ಶನ ನಡೆಸಲು ಪ್ರಕೃತಿ ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿದಿನ ಸಂಜೆ ನಾಟಕದ ಟಿಕೆಟ್ ಮಾರಾಟವಾಗುವ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಳೆ. ಒಂದು ದಿವಸ ಮಳೆ ನಿಂತು ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರೂ ಅಣಿಯಾದಾಗ ಬಿರುಗಾಳಿ ಎದ್ದು ಸಂಸ್ಥೆ ನಾಟಕಕ್ಕೆಂದು ಹಾಕಿದ್ದ ಥಿಯೇಟರ್ ಮುರಿದುಬಿದ್ದು ಚೆಲ್ಲಪಿಲ್ಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಚನ್ನಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಣದ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಮುಚ್ಚಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ರಜೆ ಕೊಟ್ಟು, ಹಿರಣ್ಣಯ್ಯ ಮತ್ತು ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಕೆಲವು ಕಲಾವಿದರು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾರೆ. ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡಿಗಾಗಿ ನಾಟಕಗಳು ನಡೆಯಲೇಬೇಕಿತ್ತು. ಆಗ ಅವರು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡದ್ದು ಕೇವಲ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಕಲಾವಿದರು ಹಾಗೂ ತಂತ್ರಜ್ಞರೊಂದಿಗೆ ಆಡಬಹುದಾತಂತಹ ನಾಟಕ; ಬಿಕನಾಸಿ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಮುಗಿಸಿ ಮತ್ತೊಂದು ಊರಿಗೆ ಕ್ಯಾಂಪನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುವ ನಡುವೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾಟಕವದು. ವೃತ್ತಿನಾಟಕದ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಕನಾಸಿ ನಾಟಕವನ್ನು ಕ್ಯಾಂಪ್ ಕ್ಲೋಸ್ ನಾಟಕ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಸಂಸ್ಥೆ ಮುಂದಿನ ಊರಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಂಪ್ ತಯಾರು ಮಾಡಿ ಕಲಾವಿದರು ಬರುವವರೆಗೂ ಅದನ್ನೇ ಆಡುವ ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡಿದರು. ಆಗ ಈ ಬಿಕನಾಸಿ ನಾಟಕವೇ ಪರಿಷ್ಕೃತಗೊಂಡು 'ನಡುಬೀದಿ ನಾರಾಯಣ' ಎಂದಾಯಿತು. ಆ ನಾಟಕ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲೇ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಕಾಲ ಸತತ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಂಡಿತು. ತದನಂತರ ಅದೇ ನಾಟಕ ಲಂಚಾವತಾರದ ನಂತರದ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದು ಸುಮಾರು ಐದಾರು ಸಾವಿರ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಂಡಿತು. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಕ್ಲೋಸ್, ದುಡ್ಡುಗಳಿಸದ ನಾಟಕವಾಗಿದ್ದ ಬಿಕನಾಸಿ ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಲಾಭ ತಂದುಕೊಡುವ ನಾಟಕವಾಯಿತು. ಬಹುಶಃ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಆ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಯೋಗ ಕೂಡಿಬಂತು ಅನ್ನಬಹುದು. 

ಇದನ್ನೇ ನಾರಾಭೋಗ ಶಿಲಾಭೋಗ ಅನ್ನುವುದು. ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಕಾಲ ಕೂಡಿಬರಬೇಕು ಅನ್ನುತ್ತಾರಲ್ಲ ಅದೇ. ಹಾಗೆಂದು ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಕಾಲ ಕೂಡಿ ಬರಲಿ ಎಂದಷ್ಟೇ ಇರದೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅರುಣ್ ಯೋಗಿರಾಜ್ ಆ ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಬಾಲರಾಮನನ್ನು ಇಷ್ಟು ಚಂದವಾಗಿ ಕೆತ್ತುವ ಶ್ರಮ ಹಾಕದೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಆ ಕಲ್ಲಿಗೆ ಪೂಜೆಯ ಯೋಗ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾ.ಹಿರಣ್ಣಯ್ಯ ಬಿಕನಾಸಿ ನಾಟಕವನ್ನು ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪರಿಷ್ಕರಣೆ ಮಾಡದಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಅದು ನಡುಬೀದಿ ನಾರಾಯಣ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಔನ್ನತ್ಯ ಸಾಧಿಸಲು ದೈವಾನುಗ್ರಹದ ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಪರಿಶ್ರಮವೂ ಅಗತ್ಯ. 500 ವರ್ಷಗಳ ಹೋರಾಟ, ಸಂಕಲ್ಪ, ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳ ನಂತರ ಸಮಸ್ತ ಹಿಂದೂಗಳ ಹೆಬ್ಬಯಕೆ ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಭಾಗ್ಯ, ಪುಣ್ಯವೆಂದೇ ಹೇಳಬೇಕು. ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬಾಲರಾಮನ ದರ್ಶನವಾಗಲಿ. ಸರ್ವರಿಗೂ ರಾಮ ಒಳಿತು ಮಾಡಲಿ, ಭಾರತ ಅಖಂಡವಾಗಲಿ ಹಾಗೂ ರಾಮ ರಾಜ್ಯವಾಗಲಿ.